Dinsdagochtend, 6:30 uur. We (= 3 enthousiaste leidsters en 8 gespannen simmers) stonden allen paraat met een gevulde trekrugzak met daarin enkel de zaken die we na de rugzakkencontrole hadden laten zitten. We hadden er erg veel zin in en beseften nog niet wat ons te wachten stond. De sfeer zat er onmiddellijk goed in! Voor we het wisten, waren we aangekomen in stad Y: Tubeke (ons vertrekpunt). Door middel van enkele spelletjes werd daar beslist in welke volgorde we aan onze 4-daagse staptocht mochten beginnen. Door de competitiegeest van leidster Sofie mochten we gelukkig als één van de eerste groepen van start gaan. We waren begonnen aan de befaamde 100 km.

We wandelden van postje naar postje en merkten de eerste avond in ons slaapdorp dat deze ‘wandeltocht’ geen lachertje was. We beseften dat de 23 km die we vandaag hadden gewandeld al zwaar was, maar dat de volgende dagen 33 km op het menu stond, wat dus waarschijnlijk nog een tikkeltje zwaarder ging worden. Maar we gingen met volle moed en met enkele blarenplakkers op de voeten, de volgende ochtend weer op stap. Van de tweede dag hielden we een stel mooi gebruinde benen, een beetje spierpijn en honderden hilarische momenten over! Toen we in het slaapdorp waren aangekomen en iedereen wat mankend zagen wandelden, leidde dit enkel tot nog meer slappe lach momenten! Na een goede nachtrust kon iedereen er weer tegenaan met het motto: ‘Pijn is fijn met een p!’. Al werd deze uitdrukking soms wel eens door de simmers weerlegt. Maar we waren de pijn al snel weer vergeten wanneer we in ons laatste slaapdorp aankwamen. Morgen moesten we nog maar 11 km wandelen en we waren in stad X! Na een korte nacht rolden we onze slaapzak voor de laatste keer op, vulden we onze drinkbus voor de laatste keer en plakten we voor de laatste keer nog enkele blarenplakkers op de voeten. Al zingend wandelden we samen de laatste kilometers. Wanneer we stad X zagen verschijnen, was iedereen euforisch. We hebben het gehaald!

Het was een fantastische ervaring die we nooit zullen vergeten met mooie, ontroerende en vooral grappige momenten! Bedankt aan alle Simmers die er een erg mooie 4-daagse van hebben gemaakt!

Benieuwd naar de andere foto’s? Ze staan in het album Joepie 26 (2015)!